Hollands Maandblad. Jaargang 1999 (614-625)

[p. 33]

Julien Holtrigter

Dat ik dit schrijf

dat ik dit schrijf nadat ik
zwaar heb getafeld
beeld en geluid lopen zomaar synchroon

op dit lege papier staan al woorden,
ja hele zinnen, ik hoef ze maar over te schrijven

de kranten voorspellen mooi weer, kaviaar
voor iedereen en een toename van
zwaar gestoorden

wij mogen niet klagen, de wereld is bijna af
een zin die loopt als een spoor
geen idee waar naartoe

beheerste paniek
ontruim de ruimte!
alarm!
vals alarm!
weer een paar regels, nog even niet strepen

het is slim om vrolijk te zijn
het is beter
om te genezen
het is goed om niet bang te zijn
voor de leegte

[p. 34]

Hale Bopp

wij waren wakker geworden
alles zoemde rondom ons, wemelde
waaide, vergaarde, verdorde, verschoof
alles verdraaide

hoe nu verder te leven?
wij gingen op les
wij gingen op kijk- en negeerles
op analyseerles, op relativeerles
verdringles, wegredeneerles, ja op
wat-niet-les

om ooit behoorlijk bedreven geraakt
een paar aardige vragen te formuleren

iets verder naar links verscheen de komeet
de motorfiets stopte
de koplamp bleef branden
iets staarde naar ons
wij keken terug met betoverde ogen

[p. 35]

Zomer in Vaals

de hoek van haar nek is identiek aan
de hoek van haar knie
omgekeerd herhaalt zich de lijn van
haar buik in haar hals

ze ligt in de strot van de zomer
het licht hijgt als een hond om haar heen
tussen de sproeiers lanceert ze zinnen als
al dat kijken, wat zie je er ooit van terug?
je kunt er nog heel lang op wachten
je komt er niet achter

ik volg de golvende lijn van de heuvels
vastpakken zonder te knijpen
loslaten, nooit op een helling