Hollands Maandblad. Jaargang 1998 (602-613)



[pagina 14]
Janine Ensslin daar waar men gezegd had we reden soms van gat naar gat en vonden het dan daar waar men gezegd had dat het zou zijn soms ook niet, - dan ging het voort langs kippenvel, opstaande haartjes en lelieblanke huid dwars door een zee van geluid kon niemand wijs uit de teksten die aan spoelden op je rug, ze waren zo vlug dat je vergat de tintelingen te tellen die vraten aan het paard van kracht; - hoe lang nog had je te gaan? tot treurende nagels in een kring om je heen kwamen staan en vingers letters vingen met huid, haar en goedkope wijn daar waar men gezegd had dat het zou zijn.

[pagina 15]
als ik luister met mijn olifantenoor ik weet nooit of ik mezelf wel hoor als ik luister met mijn olifantenoor met één oor weet je of van de hoed of van de rand - had ik er maar een aan elke kant! soms huur ik in een ver vreemd land een ouwe afgeleefde olifant & bedek mijn naaktheid met zijn kop. zijn oogjes gluren als glazige tepels in het rond, zijn nek sluit om mijn kont, en zijn slurf bungelt langs mijn benen dan voel ik me tevreden voor twee en geniet bij het idee dat ik én mezelf én de kudde hoor als ik luister met mijn olifantenoor.