Hollands Maandblad. Jaargang 1998 (602-613)

[p. 30]

Jan Baeke

Moeten is een eigenschap

Onbekenden
nodigen elkaar uit in kamers
die hun vreemd zijn.

Ze nodigen elkaar niet uit.
Ze hebben geen keuze
dan deze.

Dit moeten is een eigenschap
die even elegant is als dansen
even warm als wijn.

Maar eigenschappen is het laatste
waarover onbekenden elkaar
in hotels onderhouden.

Oud zeer, leugens en lichamen
meer is er niet nodig
om de buitenwereld op te heffen.

Aan bekenden verzwijgen zij
de nachten
die aan hotels zijn voorbehouden.

Dat wil zeggen
zij beloven elkaar
hard te zijn en zacht te zijn
en voorvallen van elkaar te scheiden.

Wanneer hun hoofden vermoeidheid uitdrukken
zal er begrip zijn.

[p. 31]

Zo is de zee

Zee vult verslagen en verslagenen
teistert omstanders
dooft.

De zee doet geen poging
om nieuwsgierigheid te wekken.

Van haar uit gaat het zand
gaan de duinen en het dorp
en alles gaat van haar uit.

Vanaf de duinenrij een auto.
De uitverkorenen die naar ons keken
op het strand.

Ik herinner me hoe de zee bestond.
De mannen werden groter
de auto's talrijker
ernstiger en sterfelijker.
De zee was alles waarover wij schreven.

De rest is herinnering.
Ik liep de straat uit
om de man te verslaan
die later mijn minnaar zou worden.

Een man werd ziek van de zee.
De zee had een luide stem.
Wat kwam was in mij.

Het kan nooit helemaal juist zijn

maar zo is de zee.