Hollands Maandblad. Jaargang 1998 (602-613)

[p. 9]

Joost Zwagerman

Weids inzicht

Het gebeurde in een voor- en achtertuin.
Twee bomen groeiden er ruziënd over het huis.
Ertussen had ik onderdak. Ik had een sleutel,
bemiddelde met open deur tussen de bomen
en kwam snoeigewijs tot een oplossing.
Eik en linde loofden het niet-aanvalsverdrag.
Ik bekwaamde mij in kennis omtrent ruzie
maar vergat te weten van het omgekeerde:
deur die in de sleutel past, huis dat onderdak
behoeft, hemel die tot aan de bomen slinkt.

[p. 10]

Augustus, vrijdagmiddag

Er is nu zoveel aangelengde zomer
op de caféterrassen in de stad
dat zelfs het zwerfvuil mag meedoen
aan de sfeer van museale films.
Zoals zelfs de zon zich nestelt zodra jij haar vangt.
Dat ene shot: niemand beweegt, behalve de anderen.

lucht blauw als reclame voor comfort,

opgewreven auto's parkeren baltsend in,

mannenlach, honden zelfverlengend aangelijnd,

driemaal een vaasje en

voor die stoot daar één met ijs,

oké?

Doen wij niet aan mee.
Jij van alle meisjesarmen de minste beweging.
Naast je ben ik strandzand, havenhoofd,
zenderkleuring, volleybal. Van alle harken thuis.
Ik bestel voor twee en jij stilt mee,
onderuit een beetje. O, je potloodpolsen, maatje anorektika.
Wee je gebeente, niets dan factor 6 achter je ellebogen.
Je navigeert het terras tot stille concentratie,
niemand die nog iets om handen, zelfs geen sigaret
want ook de automaat heeft tropenrooster.