Hollands Maandblad. Jaargang 1998 (602-613)

[p. 52]

Paul van den Hoven

Voorstelling

Op voorwaarde dat de waarheid
vanavond gewoon plaats zal vinden
en niet stiekem probeert, in strijd
met haar principes, de gelijkgezinden
te overtuigen van hun gelijk,

zal de klucht vanaf zijn lijmstok
spoedig minder straf regeren
over vermoedens die een rok
verwisselen met mannenkleren,
diep in een duister kippenhok.

Al wordt de vlek ondraaglijk wit
en verdwijnt met de tragedie
het pad van knopen naar de split,
het smalle pad waarop vergeving
de wandaad op de hielen zit,

dan nog doen jij en ik alvast
alsof een wereld zonder schaduw
weer ruimte maakt in onze kast,
op het gevaar af dat vanavond
de voorstelling wordt afgelast.

[p. 53]

Huiselijk geluk

Nu alles wat gecompliceerd leek is verklaard
en als een afgestroopte broek rond je enkels ligt
en wel zo letterlijk dat je strompelend naar
buiten loopt om in jouw schoongeblazen lucht
geen zon te zien maar iemand die het weerbericht
niet meer vertrouwt en met de was naar binnen vlucht,

nu is zo langzamerhand en tamelijk abrupt
het moment aangebroken om iets wat heel eenvoudig is
- je buurvrouw volgen die naar binnen vlucht -
niet opnieuw te doen maar vele malen beter
en wel zo goed dat ze vanaf nu al jaren je vrouw is,
tot wie je zegt: ‘Ik geloof dat het regent.’