Hollands Maandblad. Jaargang 1998 (602-613)

[p. 27]

Peter Theunynck

Jager

Wie kleren en geweren dragen
denken zich de jager. Hij is het
noodzakelijke kwaad: de honden

in de aanhangwagen. Doet hij het
deksel open, wordt het wild
uit zijn legers gedreven. De lange

loop van deze dieren is de laatste.
Hun avond is warm en eetbaar. Hij
vraagt aangeschoten naar zijn gage.

[p. 28]

Zo broos

Zo broos als jij in je bra ontwaakt
ligt het dorp in zijn vallei nog wit
van een slok ochtend om de mond.

Politiek komt hier nauwelijks
ter sprake. Zoals de everzwijnen
die er zijn zonder dat je ze ziet.

Of zoals de ree in het portaal
langzaam leegloopt: een traag getik
dat in de verte op een telgang lijkt.

[p. 29]

Eenden

De wilde eenden onder de brug
van Mouzaive: ze drijven af
en zwemmen telkens weer terug

om onder de brug te blijven,
want hier dwarrelt het elke dag
van de vlokken voedersneeuw.

Over de reling hangt een meisje.
Zo eindeloos als zij haar wittebrood
verkruimelt dat ze op een wolk lijkt.