Hollands Maandblad. Jaargang 1998 (602-613)

[p. 23]

Cathrien Berghout

Kleren klaarleggen

Hij neemt een aanloop in zijn slaap
en struikelt zo de morgen in.
Staat op in dag en droom verwikkeld.

Verspieder van zijn weg wat kan hij aan,
de school door op het plein en weer tot hier?
Weeg wolken tegen speelkwartier. Ontwar
de kluwen die zijn dag bevolken.

Iets als een aai over zijn huid.
Iets als een huid over zijn hemd.
En daaromheen iets als een burcht,
maar één die soepel valt.

[p. 24]

Zwaar tillen

Met zes begint hij mee te sjouwen.
Tilt zwaar aan zijn kant van de tas
alsof een ongelijke kans tussen ons

ingehangen was, waartegen hij te weer,
te zwaard, te lans! Het speuren naar balans
in stripverhaal op zijn gezicht.

Zijn inzicht krijgt hij van de keukenstoel.
De tas tussen ons in op tafel.
En om en om daalt onze hand af over de rand.

Dan, met de blik op mij gericht,
hapert hij tussen melk en honing.
Ditmaal geen glans van ridderstaal

op zijn gezicht. Vraagt: ‘Doodgaan,
weet jij hoe dat gaat?’ ‘Net
als je moe bent slapengaan.’ Zeg ik.

Hij oefent zich als sterveling.
Zijn ogen dicht zuigt hij zijn longen vol
bij wijze van een laatste snik.

Wat heb ik met zijn vraag gedaan,
dat die terugviel in de tas?
Zich nog een kans geeft in het fruit,

vacuüm verpakt de koelkast in,
en uit de tas, uit de krant,
uit de woorden.