Hollands Maandblad. Jaargang 1997 (590-601)

[p. 48]

Ik is
Edwin den Boer

Ik is geen Hollandse dichter.
Een Utrechtenaar is ik niet.
Ik is niks als een blik.

Ik schaamt zich nergens voor
waar hij zich schaam om niks.
Ik is een spiegelreflex.

Ik neemt van alles in zich op,
de wereld neemt ik aan op zicht.
Ik is een bodemloze doos.

Ik raakt niks, niemand aan,
wordt nergens door bewogen.
Ik is niks als een blik.

[p. 49]

 

Slapen kan in je eentje;

 

naar bed gaan

 

kan met iedereen

 

(met alleman).

 

 

 

Maar wakker worden,

 

opstaan,

 

kan ik alleen met jou

 

 

 

(Met Anneke)

 

 

 

(of met Sanne)

 

 

 

(of Johan).