Hollands Maandblad. Jaargang 1997 (590-601)

[p. 44]

Emma Crebolder

Je reist met een kind, in elk geval
roept ze nog - Mamaa - als twee
werelddelen op elkaar botsen.
Verder dan hier kunnen we niet
ontmoeten, kunnen we niet te
pletter slaan. In treinen, in
huizen gestapeld slapen, elkaar
bedrijvig toeroepen - daar, daar
zit de mug die wil prikken -.

Ik smeer 's nachts toendra-
olie op haar voorhoofd en
handen als het niet voor de
mug is dan voor wat anders.

[p. 45]

 

Je gaat aan de wegrand zitten

 

samen om naar het stof te kijken

 

rond de voorbijstappende benen,

 

in een taal die herkend wordt

 

maar niet gesproken. Een Bantu-

 

taal die haar vleugels spreidt

 

om de hitte te verdelen. Chapungu

 

heet de vogel die wij bezochten.

 

In haar naam hakt men hier.

 

 

 

Een mens houdt de leguaan tegen zich

 

aan, torent boven hem uit, hij

 

omklemt het alsof hij moeder en

 

vader ineen en dat alles uit steen.