Hollands Maandblad. Jaargang 1997 (590-601)

[p. 6]

Elisabeth Eybers

Opmerking

Hoekom gaan jy so vroeg na bed -
om tog iets uit die nag te red?

Nouliks op roering voorberei,
sonder vermoede selfs, durf jy

jou lyf te waag aan een en ander
vóór alles bliksemsnel verander.

'n Paar uur slaap, dan in 'n wink
klaar wakker weer vir daardie dink

wat niks verhelder: strengelwoud
van vrugtelose oponthoud......

Teen dagbreek, onverwags, ontbied
'n nuwe droom jou. Uit die niet

daarna, met aardse goed omgewe,
staan jy nog vreemder in die lewe.

[p. 7]

Noodweer

Die besete, stuiptrekkende boom
word meedoënloos vasgevat
soos in 'n afgryslike droom,
radeloos - of onderskat
my vermetel tekort aan skroom
sy trotse geworteldheid?

Een wat weidse gebate omlyn
op sy sokkel van aarde en tyd
oorleef praters wat tot aan die soom
kan skuifel en dan pas verdwyn.

Hy leef moeiteloos met homself
en raak selde sy ewewig kwyt
- selfs onder die stuursste gewelf -
terwyl hy die ganse wyk
ingetoë kopskuddend bekyk.

Soms help hy om ons te versoen
op ritme van flikkerende groen
met strikter kortstondigheid.

[p. 8]

Diminuendo

In daardie oase, ruimskoots toegerus,
die brok Europa diep in Afrika,
was ek vanaf my kinderdae bewus
wan die begripuitbreidende bo-aardse
waarvan my vader 'n funksionaris was.

God en wat ná die dood kom was sy vak,
aanvanklik was ek daarmee op my gemak.
Dog hy, 'n man van minsame gebare
wat soos 'n herder op sy kudde pas,
het oor sy vroom beroep van al die jare
op later leeftyd skaars 'n woord gepraat.
Het die hiernamaals hom teleurgestel?
Toe hy aanland dáár waar hy sou kon vertel
was dit vir mededeling juis te laat.