Hollands Maandblad. Jaargang 1996 (578-589)

[p. 31]

Peter Ghyssaert

De verschijning

Ogen had ze, vol van zwart verdriet;
een jurk van dunne zijde droeg ze
en ze danste

draaiend; als een schaatser
rijdend in verblindend licht
op de maat van schetterend klassiek.

En toen ze stopte stond ze stil, doodstil,
of ze met heel haar wezen
uit het eeuwigdurend stromen
en de som van al het menselijk bewegen was gebleven
en er geen bedwelming plaatsgevonden had.

En zo stond ze voor hem,
die zelf voor niets of niemand een bedwelming was
en die zich in een draaideur nog niet staande hield.

[p. 32]

Memento

Herinner u mij als een boom;
ik ben, in al mijn takken samen,
helder als de winter zelf,
donker als de zomer.

Loop nieuwsgierig om mij heen,
ik voel de warmte wel
die van uw lichaam komt
en van uw haren

- heel het lieve beeld
strijkt langs mij heen,
er is niets veranderd.

En ga, kom weer terug;
wees mijn seizoen
dat mij verbrandt en mij doordrenkt
en dat mij blindelings weet staan;

zoals een herfst zijn tuin herkent
en in hem zichtbaar wordt
met duizend handen,
alle duizend even teder
in hun strelen of hun slaan.

[p. 33]

Enkels

Een liefde op het eerste zicht:
twee blote voeten zonder knobbels,
negen jaren oud;
de vrede van stil licht
ertussenin
en twee ivoren enkels
als elkanders spiegeling.

De voeten bij elkaar,
tot een grijze nis
tussen kuit en enkel staat,
of wijd uiteen gezet - altijd
hangt er iets van schemer
aan de enkels,

een begin van schaduwen
die, later, hoger samenkomen.