Hollands Maandblad. Jaargang 1996 (578-589)

[p. 12]

Pas op
Leo Vroman

Pas op! de dromen die wij zijn vergeten
dromen nog dagen door buiten die nacht,
onze tijd is een vervlochten keten
vol gewetenloze overdracht.

Vaak sta ik stil en denk dan: heeft,
stond, en was hier vroeger niet,
lacht er een kind en het heeft nooit geleefd,
of ril ik van een onbestaand verdriet.

En vaak, wanneer dat moet of kan
vrees ik terug naar een winterdag
in dat kamp in Japan,
om de donkere jongen
die naast mij lag
die te lang was blijven werken,
zijn brede schouders
en zijn glimlach maakten dat
niemand scheen te merken
hoe hij daarvoor de spieren niet meer had.

Het is meer dan een halve eeuw geleden
dat hij dood zijn chocola terug braakte
dankbaar en tevreden.

Als hij nu pas
nu pas ontwaakte
zou ik verdwijnen
doordat ik niet mijn droom was
maar de zijne.

Brooklyn, 27 januari 1996