Hollands Maandblad. Jaargang 1995 (566-577)

[p. 46]

Marc Tritsmans

Blad

Zoals dit ene blad, losgeraakt
vanuit de top van een beuk,
in volkomen windstilte vallend,
zich nog om en om wentelt
in de lage zon van november

met alle lente- en zomerdagen
en nachten onder bruinverkleurde
huid en ik het een meter boven
aarde met vlugge hand van
voorspelbare ondergang red.

Zou zo ook een hand ons ooit.

[p. 47]

Haren

In het donker zou ik hen, denk ik
aan hun haren kunnen herkennen
omdat ik me nog nooit heb kunnen
weerhouden zoals je ook een hond

altijd moet strelen al was het maar
om te voelen of die niet onder je
hand wil ontsnappen dat je nog
steeds wordt herkend en vertrouwd.