Hollands Maandblad. Jaargang 1995 (566-577)

[p. 30]

Gerrit Kleijwegt

Crepuscule with Nellie
(Monk 1920-1982)

zweeft, eerst aarzelend, in de schemering met Nellie
hij is niet alleen de maker, maar ook uitvoerder
en moet daarbij de dans volgen
rakelings over de wateren
vandaar die aarzeling.

het begint allemaal met Nellie die de melodie uit
zijn verkruimelde jas knipt
en die zacht voor zich uit zingt.

crêpe de Chine, crêpe suzette, crepuscule
in Parijs zegt hij het op zijn Frans: crépuscule
zo klinkt het lichter dan zijn Amerikaanse schoenmaat.

hij laat kasten open om er in te kunnen vluchten
soms denkt hij er zit meer
voldoening in het schrobben van een vloer
(zolang hij ook dat
maar niet hoeft te doen)
dan parels uit je eigen lijf snijden
hij grist een paddestoel van de plank en
brengt die aan de kook met vuur en zwavel
dient hem op als fluweel in het halfduister.

[p. 31]

Toen de taal

Toen de taal nog niet door de elementen
verhelderd was en de opdracht van
Sir Ernest los kwam om kritisch naar
het geschreven woord te kijken met vragen
als ‘Is de taal begrijpelijk voor de
ontvanger’ en ‘Is de zinsbouw duidelijk’
daalde de duisternis over de landerijen,
masten braken onder de last.
Toen vervolgens gevraagd werd ‘Zijn wel
de eenvoudigste woorden gebruikt
om de gedachte over te brengen’ raakten
de beelden vergiftigd van de schoonmaakmiddelen
(niet onder de ambtenaren)
moe van het sjouwen wilden de kabouters
niet meer terug naar hun kruiwagens
de dichters rakelden de enkele
meters grond die hun voeten nog steunde.

De verlichten bleven duister
geïnspireerd door de twinkeling
in het oog van de sombere makreel,
de stekelvinnige die zich, voor iedereen
zichtbaar, in de etalage van de visboer
ontdoet van het zeezand.