Hollands Maandblad. Jaargang 1992 (530-541)

[p. 30]

Jan Baeke

Kinderen, zegt hij, zijn vaak
mooie dankbare machines
al weigeren ze weleens dienst.

Zo'n man is hij, verspilt geen woorden
maar geeft ze prijs aan hun gelijken.
Groeten die zich niet verstaan.
Een uitzicht dat op niets wil lijken.

Als anderen hun hond uitlaten
jaagt hij zijn kudde door verlaten buurten
volgt oude leuzen, ongelezen kranten
een duur gekochte vrouw op een reclamezuil.

Wie hij verslag doet haalt zijn schouders op.
Details als deze dienen hun vergeten.
Dat zij hem daarom niet geloven
moet voor u geen reden zijn.

Kijk zelf hoe hij vanavond
langs de goten wervelt, het stof
van wilde olifanten in zijn kielzog.