Thou camest unto us and we welcomed thee: go in peace.
We vinden ons slimmer op zakelijk en beter op literair gebied dan de Belgen. In het ‘stomme’ België hebben ze echter wel Guido Gezelle-sigaren, met bandjes van de priester-dichter.
Nederland kan op geen literaire afbeeldingen op sigaren bogen.
Graaf Egbert uit Culemborg drukte auto's op zijn bandjes.
Gulden Vlies uit Tilburg stierengevechten en Napoleon.
Havana karakter El Cordobes en de pausen.
Hofmeester kwam met meisjes en schelpen.
Hoogeboom uit Badhoevedorp bracht regenten van de Lage Landen, het Nederlandse koningshuis en Pinocchio.
Hudson uit Roosendaal schonk Nederland molens en de serie Hup Holland. Voetbalploegen, waarbij het ene elftal wordt afgebeeld door elf spelers, het andere door twaalf, weer een ander door veertien.
Een Bredase musicus meende dat er omstandigheden waren die een echtscheiding binnen een jaar billijkten. Zo bleef gedaagde reeds in de eerste week van het op (...) gesloten huwelijk weg uit de echtelijke woning, gedurende de tweede week wederom drie nachten onder mededeling aan eiser bij haar terugkeer dat zij het bed deelde met een andere man dan eiser. De derde week van haar huwelijk ging gedaagde met (weer) een andere man dan eiser samenwonen, vier weken later trok gedaagde in bij (nog weer) een andere man dan eiser, de zesde week verliet gedaagde ook die man weer om deel uit te gaan maken van een commune te Breda en korte tijd later vertrok zij met onbekende bestemming uit Nederland, zonder daarna ooit terug te keren.
De musicus werd ondergesneeuwd in het zout dat de humoristische juristen in zijn wonden dreven.
De rechtbank was van oordeel dat eiser bij het aangaan van het huwelijk bekend was met de levenswijze van gedaagde, en voegde er, nog sarcastischer, aan toe het geenszins uitgesloten te achten dat gedaagde [...] weer bij hem zal terugkeren voor een hernieuwing van de relatie.
Dit vonnis werd later in een tijdschrift geprezen om de sterke redeneringen.
Redenering 5 was, alweer voortreffelijk socratisch:
-Het huwelijksleven verloopt volgens verwachting als het overeenkomt met wat betreffende echtgenoten konden verwachten.
De musicus kon zo'n huwelijksleven verwachten.
Het huwelijksleven verloopt volgens verwachting.
Maar als je je door een juridisch tijdschrift worstelt, wordt één ding duidelijk: zodra het juristen uitkomt, laten ze dit soort waterdichte argumenten vallen en komen ze aankakken met vage maatstaven als redelijk, billijk, behoorlijk, betamelijk et cetera.
Ik ervaar Freud als een romanschrijver, op hetzelfde niveau (en met hetzelfde onderwerp: de ondergang van de Donau-monarchie) als Musil.
Ik dacht dat mijn discreet gebruik van metaforen en het af en toe inlassen van aanhalingstekens m'n teksten intelligenter maakten, tot ik een videocatalogus van de firma Interdisc kreeg toegestuurd. De tekst van één film:
Op een strenge tuchtschool laten ‘heetgekruide’ Thaise girls om van te ‘lik’-kebaarden in onthutsende scènes zelfs bij een te hulp geroepen anal-ist de spaghetti ‘rechtop’ staan, waarbij ze ‘vol’-op genieten, niets te ‘kort’ komen, vakkundig de ‘versnellingspook’ hanteren, tegen een ‘stootje’ kunnen en als ‘open’-hartige gastvrouwen, dartel genoeg om elke komkommer op te frissen, de mast omhoog, het kompas op scherp, ‘alles’ uit de hand laten lopen en zelfs de directrice tot waanzinnige hoogten laten ‘komen’.
In een roman van Piers Paul Read wordt een huisvrouw door haar man in één klap gedood nadat ze drie jaar op alles wat hij zei ‘So what?’ had geantwoord.
Een dame uit het ruige Australië, met wie ik moderne, voornamelijk uit eenlettergrepige woorden bestaande kinderboeken las om haar Nederlands te leren, was gechoqueerd toen ik haar ‘Mien. Ik ben ziek. Ik loop dun uit’ uitlegde.
Toen een oom hoorde dat ik bijlessen Frans gaf - ik was twintig en had geen diploma - snelde hij zijn huiskamer uit.
Hij keerde statig terug met de vraag:
‘Wat is kweepeer in het Frans?’
Goede slogan: ‘Redt het regenwoud, steriliseer een Braziliaan.’
Auteursrechtelijk beschermd