Hollands Maandblad. Jaargang 1992 (530-541)

[p. 30]

Joanan Rutgers

er blijft niets anders over
dan de waanzin voor te zijn
men gaat dood aan eenzaamheid
ik moet de stokjes wel bewegen
ook al denkt de wereld
aan een spel

dat ik bibberend

verloor

Soms klimt haar geur
heel rustig in de kamer
dan denk ik - vreemd genoeg -
nu wil ik dat wezen zijn
of die herinnering

maar er gebeurt weer niets

alleen in mijn dromen
glijd ik langs je lichaam
als een slang in het duister
dronken - stoned en giftig
kan ik bijna breken

want ik wil zo graag
voor iemand engel zijn

niet langer smachten
niet voorbij de grens
naar Thanatos.