Hollands Maandblad. Jaargang 1992 (530-541)



[pagina 26]
Jaap Harten Lido in Venetië Gisteravond gekroond vanmorgen ben je een ander Er is iets verdwenen iets dat niet terugkomt Afhankelijk zijn we vermomd in bruine lichamen stenen in zuigend water langzaam slijpen we af Je kan ook zeggen steeds verdrinken we even even langer dan we dachten en het bovenkomen heeft iets postuums Enkele regels apollinaire voor mijn bink Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine geef mij je hand je petje viel in 't water, het stormt vannacht als vaak in onze jaren samen van lyceum naar deze ongure schemering de dagen verdwijnen wij blijven, maar hoelang? Luister naar de Seine en denk aan de dichters Apollinaire's schedel getrepaneerd Verlaine dronken na weer een ruzie met Rimbaud vergeet niet onze nachten samen in jongenskamers op kousevoeten naar elkaar de dagen verdwijnen wij blijven, maar hoelang? Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine uitvinders werken duivels door koolstof 14 blijft 12000 jaar dodelijk en Tsjernobyl staat voor erger gevaar toch: zolang jij ademt blijft onze liefde intact de dagen verdwijnen wij blijven, maar hoelang nog?