Hollands Maandblad. Jaargang 1989 (494-505)

[p. 32]

Marc Tritsmans

foto

op een tweehonderdvijftigste seconde
is al hetgeen ik zie - wel duizend
bomen miljarden grassprietjes twee
boerderijen een man in de verte
op een fiets - door de lens naar
binnen geglipt geen kracht die

deze samenhang doorbreken kon alles
moest er in: gelijktijdigheid maakt
geen onderscheid tussen hoofdzaak
en detail wat er is hoort bij elkaar
zo rechtlijnig elke fractie tijd
biedt plaats aan een gans heelal

Villa De Goudbloem 1920 (voorzijde)

bijna avond langgerekte schaduwen
de fotograaf staat op de stoep brengt
ook het zware hek dat niet uitnodigend
maar slechts een halfslachtig eindje

opengaat in beeld een duidelijk teken
van hun bevoorrechte positie we mogen even
binnenkijken maar discreet we blijven aan
de buitenkant: zij zetelen in de voortuin

wat verloren tussen de gecultiveerde
planten uit een tropische kolonie: strenge
ouders met hun welopgevoede dochter alle
knieën handen lippen keurig bij elkaar

kijken ze na zestig jaar nog steeds vanuit
de hoogte op deze onherkenbare wereld neer

[p. 33]

ruimte

wat kan me ooit weerhouden
er is zoveel ruimte buiten
mij die ik met eigen ogen
wil betreden neen dit is geen

angst voor het beslotene maar
verlangen naar wat zonder
grenzen is we hebben slechts
een leven tijd en hoeveel

aarde kan je in herinnering bewaren
mijn gewicht in vergezichten
bewustzijn dat zich zachtjes
trillend uitstrekt tot de horizon