Hollands Maandblad. Jaargang 1988 (482-493)



[pagina 34]
[Edwin Lauxtermann Drie Gedichten] Edwin Lauxtermann
Troost Het is een wrede wereld waarin de liefde lijden is. Het beest gebruikt zijn laatste krachten om te schreeuwen van pijn, en angst, schallend door het heiïg woud dat, troost voor droeve wandelaars, geduldig is, en wacht. Men kerft harten in een boom. Nee, het is een wrede wereld waarin de liefde lijden is.
Over de voor- en nadelen van pepmiddelen Mijn nachten zou ik niet willen missen, voor geen goud, die helderheid van een onbewolkte nacht. En wie denkt er nou aan eenzaamheid als ie waakt, over de stad waakt op een heldere nacht. Ook de radio klinkt anders, opeens zo heimweeïg, van niet hier en niet vandaag. En: Lees maar, er staat niet wat er staat, las ik op een nacht.

[pagina 35]
Feestje Ik heb overal mijn visitekaartje afgegeven, zoiets maakt indruk, heb ik het idee. Ik heb iedereen even aan me laten ruiken voor ik de deur weer achter me sloot. Voor ik de vriendelijke vriesnacht, waarvan ik huiverend geniet, instap bestond ik even. Nu dwaal ik door de straten, er klinkt hoorngeschal, het sneeuwt. Bang ben ik niet, wel rustig.