Hollands Maandblad. Jaargang 1988 (482-493)
(1988)– [tijdschrift] Hollands Maandblad–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 41]
| |
dansend waterde zee omarmt het eiland
een blauwe hemel gloeit daarboven
bij eb loop ik op wit koraal
tussen zwarte zeeëgels - ik draag je
je wilt lopen waar je wolken in
de dunne diepte ziet
een ver verschiet om aan te raken
de zee zingt als je danst
het water valt onverhoeds over je heen
schaduwen blijven staan
slank als palmen
in een hoge witte kamer
slapen kinderen
galjoenen varen naar binnen
zonder zielen
je vraagt een verhaal
ik vertel alles wat ik zie
met je handen voor je ogen kijk je ook
terwijl de zee ons wreed bemint
met vlakke wijde tussenpozen
waarin ze zich nauwelijks bezint
en jij - je rent haar tegemoet
(zand loopt naar binnen
op kleine natte voeten
het slaapt in de bedden
het eet van het brood
het verbergt auto's en
hark schep dode vissen)
(sanne fietst weg op zijn
bicicletta blu stella met 75 centavos
in een plastic zak aan het stuur
gebonden hij drinkt een kokosnoot leeg en
schept met de schil
het vruchtvlees eruit)
| |
[pagina 43]
| |
je reed over de boulevard
in het felle zonlicht
water spatte op straat
blauwe golven
kinderen met witkanten jurken
woeien uiteen
in de hevige wind
in het blinde licht
de geur van vruchten en afval
steeds opnieuw kijk ik
waar het blauw eindigt en
weer begint terwijl vlakbij
je hand op een tafel rust
met een zonnebril en mijn gezicht
vreemd daarin en het licht dat
mijn ogen neerslaat
de avond en de zee waaien
over de stad
moeders staan op hun tenen oplettend
in satijn
een bedelaar slaapt op de stoep
van roze groene blauwe huizen
je zingt: quiero robar el corazón
de esta niña esta niñaaaa
in de vochtige hitte
van de straffe zeewind
onder de zachte streling
van je haren
glijden de schaduwen
van een razendsnel vallende avond
de ochtend staat op als
dansend water het water tilt
haar rokken op
in het statige ochtendlicht
tussen de oude muren
droevige witgeschilderde
met uitzicht op de haven
de ijzeren boten de aangespoelde huizen
waar je naar kijkt 's nachts
vanuit een toren
hier sliep je
nu loop je de deur uit
een rode plastic beker
staat een ogenblik - voor altijd
zie je hem daar staan -
op de rand van de balustrade
boven het dansende water in de
holte van de ochtend onder de
de strakblauwe hemel
|
|