Hollands Maandblad. Jaargang 1988 (482-493)

Koos Slippens
Werkende jongere

School ging niet meer
omdat ik niet wist wat ik moest
en zo moest ik, voordat ik het wist
aan het werk.

Als deel van de goedkope,
onmondige bron voor
het particulier initiatief,
beperkt houdbaar mits voor
gebruik stevig door elkaar geschud.

Vijf dagen bezweet en besmeurd
met het verstand op nul
en de blik op het loonzakje
wachtend tot alles weer over de balk
van het weekend kan worden gegooid.

De pauzes worden gebruikt
voor gescheld op de baas
en men bezweert elkaar:
‘Ik blijf hier niet lang meer!’
of zwijgt.

Iedereen hoopt en droomt
maar elke week gaan mijn ogen
angstiger over de advertentiepagina's
vol gewenste beroepsopleidingen
en ervaring.

De verstandigen sparen of studeren
en komen, als ze geluk hebben,
een paar trapjes hoger
een paar flapjes verder
maar de meeste zitten klem
omdat de maatschappelijke ladder
bovenop hun voeten staat.