Hollands Maandblad. Jaargang 1987 (470-481)

[p. 13]

Vier landschappen
K. Michel

1

De zon komt op.
De wind staat stil.
De bomen zijn zwart.

De vlakte
is een droge zonnebloem.
De stad in de verte
een witte doos.

De bomen zijn namen.
De namen zijn rook.
Ik fluit.
De tijd is de wind.
De wind is een ezeltje.

Het licht klapt in zijn handen.
Het licht klakt met zijn tong.

De wind
zet zich langzaam
in beweging.

De vlakte draait
haar gezicht naar de zon.

De bomen lichten op.
De namen worden stof.
Ik fluit.
Stof dat opstijgt
onder de hoeven van de wind.

Die beweegt.
Die hierheen beweegt.

[p. 14]

2

als een bel
als een glas

als een weg
als een wolk

als een hand
als een golf

als een hals
als een bootje

als een stem
als de regen

als een vogel
als een vogel

3

Gouden vis!
Draai de hemel om!

Licht de stad, de haven op.
Laat de ramen stralen.
Kleur de kade
de donkere bootjes rood, de hoge kranen.
Haal de dag boven water.

De vuurtoren wacht.
Het standbeeld van Colon wacht.
De vismarkt van San José. De meeuwen.
De brede straten met de platanen.

Het lichtrood van de dromen.
Het donker van de onrust.
Het lichtblauw van het verlangen.
De stilte van de afstand.

De horizon wacht.
De passagiers die naderen.
Linda. De vroege wind.
De taxi's bij de pier. De douane.
De muren van deze hotelkamer.

Spring,
Grote gouden vis. Spring!

[p. 15]

4

BOOM

DAAR

OGEN

HIER

WIND

BEWEEGT

HIER

BEWEEGT