Hollands Maandblad. Jaargang 1986 (458-469)

[p. 39]

Geldolph Stuyling de Lange

De aardeloze

vergeet de tijd niet
vergeet mij niet
ik wacht het uur
was jij het die mij zocht

Dag liefste gedachte
ik steek mij nu in eigen wond
in de nachtelijke fontein
greep mijn koorts
wat mijn droom niet grijpen kon

Mijn hand viel slap
naast de herinnering die ik leven zal
zonder verlies van gaan rust ik
mijn hoofd in jullie schoot
het is alles goed en zonder geloof

Voor wie of wat blijft een mens
die liefde zoekt wiens hart begraven ligt
in eeuwige spijt en roept
geef mij het goud in de bomen
dan zie ik jou, mijn vroeger

wij hebben naast elkaar bestaan
wij woonden in dezelfde huizen
het is allemaal niet gebeurd gebleven

Zwervend langs de rand
van het zwaaiend bos vandaag
zat ik neer bij het pad dat ik gaan zou
toen langs vergeten wegen een losgeraakt blad
over mijn gezicht streek