Hollands Maandblad. Jaargang 1985 (446-457)



[pagina 27]
[Kees Spiering Gedichten] Kees Spiering
Weerzien Een vorig leven, zeg je en dat lijkt het inderdaad al zijn we niet veel ouder dan de foto's, die ons nog zo onwetend tonen Ik kijk naar je en voel natuurlijk wel iets, maar wat laat zich moeilijk duiden gêne, misschien, alsof ik iets misdeed, iets kleins, iets om je ongemakkelijk over te voelen zonder je echt te schamen en ook is het alsof ik bleef en jij verder ging terwijl het toch eigenlijk andersom is.
Eerste Dag Ze ligt aan de rand van de tuin - kijkt omhoog; daarboven is van alles aan de hand Grote wolken haasten zich voort, een vogel zoekt, de vlieger strekt zijn nek, het vliegtuig - een zilveren kogel slechts - spant zijn witte koord Maar bij haar, beneden, niets. Stil en warm. De wind vindt haar niet, het gras buigt zich over haar heen. Stil en warm. Aarde aan haar rug, geen horizon. Ze ligt en kijkt, ze staat niet op, de avond is ver.