Hollands Maandblad. Jaargang 1985 (446-457)

[p. 28]

Dirkje Kuik
De deense dog

Het voorjaar in de handen, een poëtisch beeld.
Zijn het de drie bootjes in de singel
zo dapper achter elkaar tegen de wal,
spiegeltjes en kralen in het water.
Aan de wal zomen de kastanjes het zicht,
ze staan te prijken met kaarsen.
Is dat het beeld.
Twee oude mensen, bespeeld door het licht,
wankel komen ze aan over het pad
en opnieuw prijken de bomen.
Is het dat beeld van liefde tot verwaaid papier,
te veel die rust.
We zien het meisje, veertien, een panlatje nog,
toch op weg de vrouw:
streepjesjurk, paars tegen gebroken stijfsel,
gekrulde haren in de wind,
maar even getekend neus mond ogen, de zinnen.
Aan een touw de hond trekt haar voort
langs het water, de wallekant, vort.
Hij raakt haar schouder, bijna,
de gevlekte, de rose, de deense dog,
trots en trouw en goed voor kinderen, Dingja;
en zij, het beeld, een smalle brief,
een zacht biljet aan later.