Hollands Maandblad. Jaargang 1984 (434-445)

[p. 25]

Zes gedichten
Marisca Milikowski

Ode

In blauwe lakjas op de Prinsengracht
zag ik: een witte kip zwarte motoren snelle lat
een beeld een film - dit is mijn stad
hier werd ik voor de tweede maal geboren

Zomeravond in een oude buurt
ga ik van roerloos licht tot donker
in heerlijkheid. Dit is het uur
verrukt slaat mij de beestenbende gade

Denk ik me na de winter weer eens zonnig uit te laten
opent m'n deur op niets. 't Is grijs
dit is de deur en dit ben ik
ooit waren er hier straten

Zee

Blozend van mijn eigen zon
kijk ik de zee in het gezicht
zie me hier verschijn ik weer
mijn schepping en mijn eigen heer

Donker komt langzaam opgekropen
nat zand zuigt de zon uit de lucht
waar ik loop is 't kil en grijs
de verte vangt het late licht

O zwarte zee als jij het was
proef dan of je me lust vannacht
kom ik met al m'n kleren aan
gewassen in jouw sop te staan

[p. 26]

Mierenval

Paden die dwars op mijn stromen staan
naar je mierenval
wil je me trekken
ik kan zo niet gaan
zal ik je dragen
of blijf je hier staan

De heks die bij je kruipt in bed
vind je haar lief je moeder
je huilt maar vannacht
komt ze achter je aan
het is zwart van de mieren
en jaren te gaan

Perron

Deze namiddag staan de zon
en ik weer bovengronds
tussen ons loopt de rails
weg uit dit dorp

De trein snijdt door het beeld
ik stap in kunstlicht
ijzer knarst
onder m'n voet

Nieuwbouw

De wereld opent bij donker
in de nieuwbouw
verse paden
bijna rijp

Daar kom jij
de dag vertrappen
het zwellend mirakel
geklemd aan de borst

[p. 27]

Marsman

Nu is hij 40 en een mens
het maakt hem moe
het steeds te moeten horen
Luid tegen de hemel
klappert een vlag
geplant in goddelijke macht
de ochtend toen hij 20 was