Hollands Maandblad. Jaargang 1983 (422-433)

[p. 38]

Zeven gedichten
Meindert Inderwisch

loterijbriefje

koop geen loterijbriefje
liefje
met je kleine portemonnee

je opgewekte gefluit
volgende keer beter
is zo verdrietig
in mijn oor

afscheid

weinig is houdbaar
je kleine gestalte
aan de afwas
in een katoenen ochtendjurk
rood wit gestreept

ik moet alweer weg
leunend in de deuropening

sneeuw

het is nacht
sneeuw heeft de straten verlicht

ruitenwissers vegen
de smeltende vlokken opzij

op de hoek van de straat
zou je moeten staan

in de witte snikkende stilte

[p. 39]

tuin

blanke ruisende rozen
een vloekende tuinkabouter
kan eindelijk gaan snoeien
mussen kijken belangstellend toe

in de brandgang
is het gerommel van driewielers
verstomd
ijslolliepapiertjes liggen in een modderplas

watersnaren

verloren zeelieden
water glijdt voorbij

ik speel op de resten
van een stukgeslagen gitaar

eens moet je hebben gedroomd
van een maanverlicht strand

[p. 40]

speeltuin

dageraadje
holt over de weide

ik heb een vliegertje
gekregen van oma

mama heeft koek en snoep
en limonade en

andere kinderen durven meer
kabelbanen en vliegende hollanders

ik ga op de glijbaan
de draaimolen en in de bosjes

de speeltuinbaas moppert
en harkt in zijn groententuin

sommige moeders verbieden hun kinderen van alles
ik schaam me dan wel eens een beetje

veerboot

een winterzon
verlichtte het strand
de zomer een dag verwijderd
meeuwen fladderen boven een buit
als stukjes opgeworpen zilverpapier

ik keek over de reling
een schuivende watermassa
schuin beneden
de waanzin wenkte mij
voor een omhelzing die ik
twee relingspijlen
tegemoet kwam

ik liep terug
met de souplesse van een zeeman
dacht ik