Hollands Maandblad. Jaargang 1982 (410-421)

[p. 49]

Zwaluwen
Margrieta Jeltema

niets kan ze meer
horen
alleen het ruisen
in haar hoofd
dat is de wind
in haar bloed en
het giechelende gras
waar ze op loopt &
nog iemand

ze zit aan het raam
waar de wind waait
waar je slaapt &
de vlier waait
& de katers & wijnruit
in een potje
tussen de stenen

zo droevig slaapt de stad
& al haar straten
waar we verloren lopen
verdrinken zacht

je houdt je aan mijn haren
vast en fluistert
stromen woordjes langs
mijn jas & jurk & huid
taart dá doesj má otó

(als de herfst wegtrekt
als de regen wegtrekt en
alles droomt en
de herinnering blijft
& het lied
ben jij
het lied)

we staan aan het water
ik adem
wolken
hoorbaar licht / schelpen /
schepen / steden
varen voorbij

[p. 50]

 

(het riet buigt

 

als je haren

 

over mijn gezicht

 

vallen langs mijn rug &

 

benen kriebelt

 

het zand

 

waar is je voet waar

 

zijn je tenen kiekeboe

 

daar is je voet daar is

 

het land waar de lente

 

langswaait als een

 

storm wachtend ligt zij

 

daar groen & grijs

 

zwaluwen rond haar ogen

 

de geur van

 

water)

 

 

 

ze wou wel

 

slapen in het gras

 

zoals sanne met zijn billen omhoog & alles

 

omwoeld waar het buigzaam & geurig is

 

 

 

je schudt de zon uit

 

in het laken

 

je ronde armen

 

je open handen

 

toen ik vluchtte

 

hield je me vast

 

 

 

ze verft de deuren blauw &

 

gele beesten in de

 

kieren de aap het schaap &

 

sanne slapen

 

 

 

zo geborgen

 

wou ik je weten

 

als het land

 

achter de dijken

 

waar de polder aanspoelt

 

& het gras languit

 

ligt & slaapt & jij slaapt

 

in een bed met bogen

 

in de deuropening

 

kijk ik

 

mijn ogen uit