Hollands Maandblad. Jaargang 1980 (386-397)

[p. 20]

Martin Schouten

Weer

Een kaarsrechte regen, zwaar en statig,
die de bomen afspoelt en de daken. Die
de sloten vult tot het gras verzuipt.

Nee. Een regen die schuine strepen trekt
door het beeld, voor geel licht dat
slingert boven de straat. Of: regen

gezien door tralies of door kippegaas.

Geen regen. Het uitzicht in repen of in
vakjes. Die stuk voor stuk met potlood
bewerken. Gras doorstrepen en vals neuriën.

Het dak te niet doen en de sloot. De straat
zwart maken, de kikker verhinderen, neuriën:
Cherry Pink and Apple Blossom White. Regen

doorkrassen. Gaan slapen en zwaar gearceerd
dromen. Alles ongedaan maken. Ook de tralies
en het gaas, de rechte regen en de schuine.

Dit papier verbranden, de roetvlokken van
je mond vegen. De lamp vernielen met een steen.
Naar de regen kijken in het donker, niet

neuriën. Gaas verzinnen. Of tralies. Regen.

[p. 21]

Foto

Dat beeld, dat bestaat
dankzij de kleur.

Zacht gekras is de kleur,
licht piepend gekleur, een
soezend gesmoes van blaadjes

(het is een boom tenslotte)

Hé, op de achterste bank daar.
Wat? Kleur maakt geen geluid?

Dat beeld, dat bestaat
dankzij de foto: dat geluid

ruikt als een plastic tas
vol galappels, eikels, blad en
takjes op een zondagavond, nadat
rapend de middag is verdaan. Ja

ja, die tuinman is daar bezig. Kijk
naar de foto en niet uit het raam.

Of wou je dat soms worden? Zo'n man
met een zaag? Loop naar de boom en vraag
wat hij verdient. Luister:

trek het geluid af van de kleur,
trek de geur af en de woorden,
tast met blinde vingers over plastic.

Dat beeld, dat bestaat
al niet meer.