Hollands Maandblad. Jaargang 1980 (386-397)

[p. 19]

G. Waarder

Vergezicht

Alles is stil. De duinen in het maartse licht
wachten ragscherp op een godsgericht.

De zon die achter Schoorl zinkt
schrijft hoe het wordt in gouden inkt.
De wolken projecteren jouw gezicht.

Een vogel vliegt van links met goed bericht.

Jij hebt je leven aan me uitgelegd.
Me bij de hand genomen en me zacht gezegd
dat ik de weg die jij al kende kennen zou.

Ik aarzelde en keek steeds om, naar vrouw
en kind en wegen die ik dromen kon.
En hunker naar de verten die ik zag met jou.

Soms kom je terug en ben je heel dichtbij.
Je troost en kijkt of ik de reis al maken kan.
Dan ga je weer onmerkbaar naar de overkant.
Ik blijf alleen. 'n Man in Niemandsland.

Ik hoorde je over het tuinpad komen.
Je stem achter de beukenhagen.
Je schaduw in de schaduw van de bomen.

Vogels die je voorbijgaan zagen
hielden even op met zingen.

Alleen een voetstap op de pasgeharkte paden.
En even nog de geur van bloeiende seringen.

[p. 20]

[p. 21]