Hollands Maandblad. Jaargang 1979 (374-385)

J.K. Labey

De lucht valt in spatten op het land uiteen;
de velden groen en hemelsbreed.
mijn adem reikt tot ver aan de einder;
de daden worden kalm en verrassend simpel.

Het licht schijnt helder in de kamer
de stoelen voeren steeds hun monoloog;
wit is mijn adem en wit het behang
waarop de verschrikkingen staan uitgemeten.