Hollands Maandblad. Jaargang 1976 (338-349)(1976)– [tijdschrift] Hollands Maandblad– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 31] [p. 31] Andreas Burnier Eros en Thanatos My darling: let us live long and elegant in brede kamers naast duistere gangen de kristallen kronen licht waaierend over thee en sympathie. Zo ijl was onze ontmoeting, zo'n broos gebeuren, en toch zie ik ons rozen plukkend, de geuren van eigen tuin het huis indragend. En 's avonds las jij verschrikkelijke verhalen en ik was de minnaar: kalmeerde je en droeg je op handen de lange, weemoedige trappen op, het verborgen bed in, tot al je angsten waren weggekust. Tottering old woman, stumbling and fumbling, muttering to yourself in lonely digs and disgust: what do you mean denying our lives their unity where has your intelligence gone, credulous bitch with your sooth-sayers and horny chamber-maids lurking aroung your piss-pots? In de lente lang voor de toeristenvervuiling begon, reed ons rijtuig zuidwaarts de rotsen, de zee en de wijn tegemoet, een zon exploderend in blauwe vervulling. 's Winters hoorden wij suites van Bach verstild vereend in gouden loges tussen de roodfluwelen gordijnen van Parijs. De herfst zag ons hand in hand aan de vlammende kust van New England. [pagina 32] [p. 32] Heksige Helena, misleidster van mannen, illusioniste, wij die jou liefhadden en vreesden, wisten dat je ons zou verraden bij het eerste excuus. Nooit zou je je heksensabbath opgeven voor de kalme luxe van gestileerde verfijning je was te zeer gewend aan paniek en verzwijning te ver al weggedwaald van de kusten van je jeugd. Violen, speel! Vleugels, stuur jullie geweld over mijn stervend hart. Harpijen, laat jullie handen de zachte strelingen doen nu mijn geliefde is vertrokken. Wereld, wacht tot ik klaar ben met lijden, sterren, wankel, en maan: val. Ik ben nog niet uitgepraat, dus zon: zwijg. Mijn ziel ziet de geliefde in al haar gedaanten en metamorfosen. Zij geneest niet meer. My darling, we might have lived short and unelegant but at least together. Two tottering old people, two illusionists. I am afraid I forgot who betrayed whom. Vorige Volgende