Hollands Maandblad. Jaargang 1976 (338-349)

[p. 34]

Theo Muller
requiem

er was geen herinnering meer
alleen muziek
breekbaar als glazuur
vertelde van een bestaan
bladerloze zon gespreid
over een poreuze glimlach
als godenbeelden, restant
van een kleine tempel op kreta
waakten en sliepen wij
met de elementen
we waren even oud
als de wind en de zee
en wisten ons geen
verleden te herinneren

toen ik de borduurlap waarmee
god me aan het werk had gezet
kwam laten zien, zei hij dat ik
het mooi gedaan had - nu mag je
er een titel bij borduren,
zei god, kies er maar één
ik wist zo gauw niets beters
te bedenken dan: oneindigheid
dat is goed, knikte god, maar
laat het onopvallend blijven
en hij gaf me witte zij mee
voor de achtergrond en
witte zij voor de letters

[p. 35]

leeftekens

zolang met komma's en punten
het werk gedaan kan
zal ik praten

met uitroeptekens
zal ik voor je zingen

maar het vraagteken
zal mij zwijgzaam maken
wijs en leeghoofdig
streng en hulpeloos

rondeel

eerst kwam de adem
en hij vroeg zijn meester
voor wie hij dag en nacht werkte
eens te mogen zien
en hij keek en verwonderde zich
hoe klein het leven was
dat hij diende
toen vroeg het hart
dat het bloed zijn ronde doet gaan
het leven eens te mogen zien
waarvoor hij werkte
en het hart stokte van verwondering
omdat het zo klein was
en de hersenen die het dichtst
bij hun meester wonen
waagden eveneens een blik
op het leven dat zij dienden
en dat zo klein bleek
en door alle aandacht opgeschrikt
bevond ook het leven zelf
zich kleiner dan ooit
en het gaf zijn bedienden
de vrijheid om weg te gaan
zodra ze dat wilden
maar het hart en de longen
en schoorvoetend de hersenen
bleven hun kleine leven trouw
omdat ze niet anders konden

[p. 36]

 

hoe zal ik weten

 

dat jij het bent

 

die nog in mij woont

 

en rustig wacht tot

 

we weer samen zijn

 

 

 

hoe zal ik weten

 

dat jij het bent

 

mijn neus gedrukt

 

tegen je borst, je

 

bezwete jongensheid

 

hoe zal ik het weten

 

als je me niet

 

heel hard vasthoudt

 

mijn adem en mijn

 

tranen wilt delen

 

net zo gemakkelijk

 

als we samen fietsen

 

of broodjes kopen

 

 

 

hoe zal ik weten

 

dat jij het bent