Hollands Maandblad. Jaargang 1974 (314-325)

[p. 25]

Dana Hokke

Cursus 72/73

De man van het vorige uur
had je naam op bord laten staan.

De wisser in mijn hand
bleef ik kijken zag ik
je gezicht een maan
die licht doorgaf.

Jij gaf het liefst
hoorcolleges want soms
was wat je zei meer
dan je had gedacht
maar aan de meesten

ging het voorbij.

Nu wiste ik letters
stof, wit, jij

was immers al weg
toen je de bodem

wak sloeg?

Cursus 73/74

eerstejaars

de bundel een hond van pavlov
van emmens is definitief
vervallen er komt niets
voor in de plaats