Hollands Maandblad. Jaargang 1974 (314-325)

[p. 21]

J.P. Guepin

Toen we de gekantelde veewagen hadden opengebroken
merkten we dat sommige stieren al half geslacht waren
als mannen wier rood vest openhangt, en
die op hun knieën liggen.

Een hoer liep voorbij
met strakke benen onder enorme heupen
in een zwarte bontjas, zwart getoept haar,
met een wit gezicht zonder schmink,
zonder wenkbrauwen.

Een van de veedrijvers sprak haar aldus aan:
‘Uit de weg, als je niet mee geslacht wilt worden’.
zij antwoordde:
‘Ik ben op weg naar de Prins’.
Wij lachten: ‘En heeft die Prins geen Prinses?’
‘Ik ben op weg naar Zijn paleis,
ook de Prinses zal blij zijn als ik kom’.

Mijn verste lichaamsdeel,
wat ben ik gesteld op mijn voeten!
In een rode sok of een groene,
een groet die welving?
Wie sprak ooit over de welving van een rug
en moest dan, met het schaamrood op de kaken,
niet bekennen dat een voet juist van boven
- van voren - gezien, die volmaakte boog vertoonde
die iemand enthousiast zou doen uitroepen:
daar moet een welving achter zitten
van welk een élégance!

Maar helaas, doe de sokken uit,
laat je tenen zien, spreid ze met de vingers ...