Hollands Maandblad. Jaargang 1973 (302-313)

[p. 46]

[Jaap Boerdam Gedichten]

Jaap Boerdam
Moeilijk

Welke lijnen 's avonds verdwijnen
wat zichtbaar blijft en hoe
je ogen gaan van zee tot
zee om het onnavolgbare water
in druppels te verzamelen

En later thuis laten
de vlammen in het haardvuur
zich niet vastleggen
waar het hout ophoudt
de rook begint

Of deze rook niet meer bestaat
in een asregen van meeuwen
op het eiland neergeslagen

Het is moeilijk te zeggen
wat je overhoudt 's ochtends
in je krimpende handen op het achterdek.

Wandelingetje

Je ogen glijden langs
de rand van de zee.
Je doet wat met je mond.
Je zegt dag bij het passeren
van de wind.
Je keert terug.

Intussen lacht het kind
zich een bult
in je buik

om zoveel schoonheid.

Tremble

Wilgetakken slepen door de groeven
van de oude vijver,
een l.p. op zijn retour.

Met veel ruis waait de muziek
uit verborgen boxen in de bomen.

Er wordt niet meer op gedanst,
alleen de schoenen van de dichter
fladderen nog als stervende vogels in het gras.