Hollands Maandblad. Jaargang 1973 (302-313)



[pagina 33]
[J.P. Guépin Gedichten] J.P. Guepin De lange reis op Long Island Verscholen, met alleen uitzicht op de horizon, de blauwe zee, een zandbank en weinig meeuwen, het huis van de redakteur van Penthouse, getrouwd met een vrouw die haar buik naar voren steekt en haar hand in haar korte nekhaar steekt, ‘cheek to cheek is weer in’ op mijn vraag zegt. Dan - zoals Sag Harbor een eiland in de tijd is, omdat daar kolonialisme ‘colonial’ is, het walvismuseum, de ‘Whaler's Inn’ en Pencoche Park resten van het doden van walvissen op zee en van de indianen in hun vrije tijd, Sag Harbor, een stadje met statige witte huizen op het groene gras, schoonheid en geschiedenis - Op naar het eind van Long Island, naar de uiterste klauw van de kreeft (het eind van de wereld en dan de hoek om). Als het leven; je denkt telkens: dit is het, maar er komt nog een stuk steeds dorder land, en dan een parkje, een vuurtoren, een ijscoman. Zo is het waarschijnlijk ook als je dood gaat, je verwacht een ruige klip, maar een ijscoman, en een ander eiland in de verte.
Over God Ken je Sinterklaas? Alleen in vermomming. Dus, als hij onverhuld voor je staat, als hij, nat en vies, smeekt toegelaten te worden in je huis, als hij, nederig, om een maaltijd bedelt? Dan doe ik net of hij niet bestaat.