Hollands Maandblad. Jaargang 1972 (290-301)

[p. 14]

[Gedichten]
J. Blokker Jr.

Er stroomt een rivier,
en we steken die over
langs de brug waar
het pad uit de bossen
naar het varkenshok leidt.

We hebben een opdracht,
ons gegeven
door de heren van Alkmaar.
Maar de deuren zijn gesloten,
en geen bezem
of veger
binnen afzienbare afstand.

Van het geurig gekruide
en gezouten vlees,
bereid
met behulp van
een emaillen stelletje,
willen wij
het beste hopen.

Dit eten maakt je warm,
en moe, en we wrijven
de slaap uit onze ogen.
Alles dicht,
geen kieren, geen licht,
geen krakende stappen?
Geritsel,
een muis of een rat misschien?

Sluit de deuren achter mij,
en vergeet,
dat het buiten
nog niet geheel
licht is -

Koemest, vermengd
met een wufte geur van sperma
hangt in de stal
waar hun bed de varkens
verbaast. Daar klinkt nog

[p. 15]

 

hun rochelend kuchen

 

vanonder het kriebelend riet,

 

en strootjes

 

prikken hen.

 

 

 

Hoog

 

boven hun hoofden

 

lopen in brede punten

 

de balken bijeen,

 

en onder de planken

 

hebben beesten

 

hun legers gebouwd.

 

 

 

Sluit de luiken

 

en vul het sleutelgat

 

met stopverf;

 

beperk de tochtende kou

 

door de kieren

 

met strippen te bekleden

 

en wacht niet af,

 

tot de mensen

 

komen kloppen.

 

 

 

Buiten

 

kucht een koe

 

als een oude man,

 

en in je armen

 

ligt een os te snurken.

 

 

 

Enigszins beschaamd

 

ontwaakte ik die ochtend;

 

het zonlicht

 

viel door de kieren

 

in de luiken

 

en haar sierlijke kleren,

 

verspreid naar

 

alle kanten,

 

vormden een schrijnend contrast

 

met haar door modder

 

bevuilde lichaam.