Hollands Maandblad. Jaargang 1972 (290-301)

[p. 13]

C. Winkler
Naar Heraclitus

De zon is elke dag weer nieuw: een eeuwig levend vuur
immers alles is vuur en uit vuur wordt weer alles
zoals geld koopkracht is en koopkracht geld
zo is de kosmische gerechtigheid

De wereld is voor ons allen gelijk: geen heeft haar gemaakt
de meest wijze mens is een aap vergeleken bij God
zoals de mooiste aap lelijk is vergeleken bij de mens
het Ene bestaat uit alle dingen en alles komt voort uit het Ene

De strijd der tegendelen loopt nooit uit
op de volkomen overwinning van een van beiden;
het vuur leeft door de dood van de lucht
de aarde leeft door de dood van het water
Panta rhei!

Ik zit aan Judy's bureau
en neus wat in haar studieboeken
het is wat als je vrouw studeert
't stofafnemen raakt in discrediet

Paedagogiek: een wetenschap in beweging
straks wordt er ook aan mij gepaedagoocheld
ik krijg een weledelgeleerde vrouw
doch in bed is dat nog niet te merken

Als zij maar niet ondergaat in groepswerk
ik ben altijd individualist geweest
groot zijn de gevaren van de kennis
de kennis, die ik geheel en al heb afgelegd

Langzaam zie ik haar onder mijn ogen groeien
het is boeiend hoe zij worstelt met de statistiek
groot is nog de invloed van haar Griekse leraar
ik span mij in om haar gedachtenvlucht te volgen

[p. 14]

Aan vernieuwing toe

 

Terwijl ik in mijn nadagen gedichten schrijf

 

denk ik: elk vers kan 't laatste wezen

 

mijn beste poëzie bleef ongelezen

 

zo is nu eenmaal 't dichterlijk bedrijf

 

 

 

Als ik voor het onbegrip der lezers wijk

 

kan ik poëtisch op het dak gaan zitten

 

al wie er op mijn werk mocht willen vitten

 

bedenk: een dichter heeft altijd gelijk

 

 

 

Zo kan ik nu al wel voorspellen

 

dat eens de vlam zal doven in de nacht

 

wanneer eenmaal mijn oeuvre is volbracht

 

en ik het zonder creativiteit moet stellen

 

 

 

Dan zit ik uitgeblust voor 't raam

 

en kan geen jambe van trochae meer onderscheiden

 

ik moet de afgang trachten te vermijden

 

en niet in zelfherhaling ondergaan

De kopjes op de wolken en de kopjes op tafel
macro- en microkosmos
2 aspecten van eenzelfde ding
die ik met elkaar verzoen

Dat was niet altijd zo
vroeger streefde ik naar grote gevoelens
maar in wezen bleef ik klein
een minor poet

Toch ben ik nog steeds groeiende
de donderkoppen op tafel geworpen
de boel aanvegen en opnieuw beginnen
leeg is de tafel, leeg de horizon

Als ik mijzelf aandachtig in de arm knijp
is het ware bewustzijnsverschijnsel geboren
tastzin is meer dan ogentroost
zo blijf ik toch een micro-filosoof