Hollands Maandblad. Jaargang 1971 (278-289)

[p. 35]

[C. Winkler Gedichten]

C. Winkler
Ziektebeeld

Dichters zijn hun eigen psychiaters
hun onderbewuste is grondeloos
zij erkennen de gespletenheid des geestes
en varen wel bij een tikkeltje schizofrenie

Toen de splijtzwam mij het eerst overviel
was ik blind nog en kreeg een insulinekuur
de tweede maal moest ik met psychiaters praten
zij stelden de diagnose maar hielpen mij niet

Sindsdien probeer ik het weer zelf
mijn praatgraagheid werd een lange stilte
opgedaan in het geduld der paviljoens
met af en toe een schizoïde dagje

Het verdroeft mij niet met Judy te kunnen spreken
over de genietingen der schizofrene loge
het is oninvoelbaar en angstig tegelijk
om deel te hebben aan een grandioos concept

Voor Diana

Bespiedde ik je bij het baden
ik werd door de honden verscheurd
maar je torso laat zich wel raden
ook zonder dat zoiets gebeurt

Bespiedde ik je bij het jagen
met hoog-opgeschorte kledij
ik zou om je pijlen vragen
ze schoten hun doel niet voorbij

In je heiligdom te Amstelveen
kijkt stil de maan door vensters heen
en ziet de nimfen slapen

Diana, onder 't laken
droomt zich een vruchtbare godin
met kinderen en een gezin

[p. 36]

Iris

Godin van de Natuur met zon tussen de hoornen
ook deze zomerdag is weer uit U geboren
ik zit hier op mijn stoel te baden in het licht
en kijk doorheen de wimpers op naar Uw gezicht

Gevat in de corona zie ik Uw stralenkrans
een sistron rinkelt bij de kamerdeur
de tuin is vol met zwoele rozengeur
en van de buren klinkt muziek en dans

Aan de barbecue wordt het offer bereid
jonge merels hippen als ibissen rond
de hogepriester stopt het vlees in onze mond
het lichaam van Osiris wordt ons toegewijd

Heilige Isis vol van genade de zon zij met U
bekeer ons tot op het orgiastisch NU
+ gezegend is Horus de vrucht van Uw schoot
werpt af de maskers: Christus is dood

Natuur

Zij is de Grote Moeder
waarvan god slechts een afspiegeling is
in haar vereren wij Isis
omdat die haar het meest nabijkomt

Oneindig is alleen al haar structuur
onbegrijpelijk de mysteriën
in Horus vereren wij de Zoon
die er verder het zwijgen toe doet

In haar keren wij tot stof
bouwstenen voor planten, mensen, dieren
gedichten en dichters zijn vergankelijk
zij is de eeuwige Bron

In onze kinderen zijn wij onsterfelijk
eens is alles bij haar begonnen
haar lichaam het levensmysterie
haar eredienst in de Zon