Hollands Maandblad. Jaargang 1969-1970 (258-277)

[p. 37]

Herman Romer

Dromen
doet hij allang niet meer
goed een enkele keer
op zon- en feestdagen bijvoorbeeld
wil hij nog weleens mijmeren over vroeger
de armoe en rechtschapenheid bij hem thuis
zijn jeugdige geestdrift zijn later gemiste
kansen de vrouwen die hem voorbij gleden en
het uitblijvende grote avontuur

maar eerlijk gezegd vermoeit het hem
allemaal een beetje dat nadenken over
de zin van zijn leven nu hij een man is
wiens bestaan berust op de deugden van
het brede maatschappelijke midden:
een redelijk vast inkomen een tweedehands
autootje 's zondagsmiddags naar Feijenoord en
elk jaar met vakantie naar Torremelinos

nee terugdenkend aan zijn vaders omhooggeprikte
vinger diens ernstig vermaan is hij
niet eens ontevreden met wat hij bereikt heeft
vooral sinds zijn vrouw er hele dagen bijwerkt
misschien weleens door haar baas genaaid wordt
- goed dat zij de pil gebruikt - maar in plaats
van een kroespermanent nu een pruik draagt
weliswaar van nylon en niet van mensenhaar
zulks voor een wat gemakkelijker onderhoud
maar hij heeft onderhand wel geleerd
je kunt niet alles hebben

[p. 38]

In memoriam G.F.

 

Hij was een man van weinig woorden

 

mildheid niet vrij van ironie en

 

relativeren waren zijn karaktertrekken

 

zijn belezenheid was breed

 

realiseerde ik mij terugdenkend

 

aan hem pas later hij liep er niet mee

 

te koop evenmin met de kwaal waaraan

 

hij stierf halverwege de vijftig -

 

een waardevol mens voor wie hem

 

langer kende

 

 

 

toen zijn kist in driehuis

 

op handen gedragen traag

 

de heuvel opzweefde

 

crematie zijn bestemming

 

speelde een draaiorgel

 

dicht bij de aarde

 

beneden in de straten

 

van het dorp

 

een populaire potpourri

 

met onder andere ‘lang

 

zal-ie leven’ en

 

‘daar mag je alleen

 

maar naar kijken maar aankomen

 

niet’

 

 

 

hij had 't zelf kunnen bedenken

[p. 39]

Een kerel-uit-één-stuk

 

Daar staat hij de jubilaris

 

stijf en onbehaaglijk in zijn

 

gloednieuwe voor deze gelegenheid

 

gekochte kostuum een hulpeloze

 

glimlach om zijn lippen zijn kaken

 

verkrampt zweet in zijn handen

 

en vrouw en kinderen onder handbereik

 

- ook die zorg nog op deze dag

 

 

 

nog éven en dan gaat hij

 

voor de bijl: het adjunct-hoofd

 

personeelszaken de sous-chef van

 

zijn afdeling (zijn chef zelf is

 

helaas op dienstreis maar zond hem

 

een mooi telegram) de voorzitter

 

van de personeels-vereniging en

 

de enige vriend onder zijn collega's

 

zullen in deze volgorde zijn loop-

 

baan besnuffelen aan stukken scheuren

 

en opnieuw aan elkaar lijmen -

 

met vermakelijke ernst en bloedserieuze

 

humor zullen zij de mijlpalen daarin

 

memoreren en hem met hun lof en

 

jubel bestoken verwarren en

 

ontredderen

 

 

 

toch laat hem dankbaar zijn

 

voor deze dag van sherry zoutjes

 

schouderklopjes zilveren legpenning

 

en het broodnodige cadeau onder

 

couvert

 

wie weet wordt hij

 

gerubriceerde in loonklasse C

 

waaronder vallende het weliswaar

 

onder toezicht maar niettemin geheel

 

zelfstandig verrichten van eenvoudige

 

administratieve werkzaamheden

 

morgen

 

bij deze aloude familie n.v.

 

waarvan juist gisteren enige directeuren

 

gebruind vitaal en lacherig terugkeerden

 

van hun wintersport-vakantie in Zwitserland

 

wegens nu nog verzwegen saneringsplannen

 

wel ontslagen