Hollands Maandblad. Jaargang 1969-1970 (258-277)

[p. 34]

Anton Korteweg

1

op de leeftijd van 54 jaar min 7 weken
stierf in het armenhuis Anna Cränzin,
weduwe van George Cränzen uit Gickelshausen.

reeds jaren lag zij neder aan de waanzin,
veroorzaakt door bekommernis om haar dochter
die onder de Rooms-Katholieken zou zijn gekomen.

men vermoedt dat ze zalig gestorven is,
want zelfs in de Mania uitte zij
geen enkel godslasterlijk woord noch vloek.

maar zong daarentegen de schoonste rijmen,
gezangen en gebeden, wat een aanwijzing is
dat zij ijverig met Gods Woord heeft omgegaan.

2

Anna Maria Bierhalsin, eerzame echtgenote
van de in de kunst ervarene Casper Rabanus Bierhalsen,
musicus aan het hospitaal alhier,

daalde de vierde zondag na Trinitatem
langs een ladder
af naar de Hirschgraben
om uit haar tuintje jonge sla te halen.

toen ze de ladder weer opklom
viel ze ruggelings naar beneden,
brak haar hersenpan
zodat haar hersenvlies sprong.

hoewel nog naar huis gebracht,
moest ze na drie uur haar geest loslaten,
30 jaar, 12 weken en één dag oud.

justus es, Domine, et justa sunt judicia tua!
(Ps. CXIX)

[p. 35]

 

3

 

 

 

de eerzame George Meder, vorstelijk paardeknecht,

 

werd 15 juli 1712 begraven.

 

 

 

drie dagen daarvoor was hij met een paard

 

van de Galgenthor naar beneden gestort,

 

het paard op hem.

 

 

 

zodanig dat hij tot het einde

 

zonder het gebruik van zijn zinnen bleef.

 

 

 

in christelijke liefde hopen wij op zijn zaligheid,

 

omdat hij:

 

 

 

a) waarschijnlijk met gebed zal zijn uitgereden

 

b) het plan had deze week te biechten

 

c) geruime tijd met gedachten aan de dood had rondgelopen.

 

 

 

daarom wensen wij hem een zachte rust

 

en op De Dag een zalige en blijde opstanding.

 

 

 

4

 

 

 

6 september werd Zacharias Schalck,

 

zoon van de achtbare Johann Leonhard Schalck,

 

de molenaar van de Zwabenmolen,

 

op christelijke wijze ter aarde besteld.

 

 

 

hij was in de nacht met zijn broer

 

uitgegaan naar de wijngaard van het hospitaal

 

om druiven te halen.

 

 

 

maar werd door een schot van de wachter

 

in het dikke been van de rechtervoet getroffen.

 

 

 

hopelijk zal God hem zijn jeugdzonde,

 

om Christus wille, vergeven hebben,

 

want voor het overige was hij een vroom

 

en gehoorzaam zoon, die bovendien

 

als trouw kerkganger bekend stond.

[p. 36]

 

5

 

 

 

25 januari stierf Johann George Tillui,

 

dagloner.

 

 

 

toen hem de dood reeds op de tong lag

 

- want zijn zinnen hadden hem al verlaten -

 

werd ik tot hem geroepen.

 

 

 

weliswaar riep ik hem toe en bad hem voor,

 

maar dat hij wat gehoord heeft, geloof ik niet.

 

 

 

hij stierf zonder Heilig Avondmaal

 

en werd zonder gezang en muziek begraven.

 

 

 

God zij zijn arme ziel genadig, en laat niemand

 

zijn biecht uitstellen totdat hij ziek wordt!