Hollands Maandblad. Jaargang 1969-1970 (258-277)

[p. 27]

Hanny Michaelis

Woorden: een dubieuze
lekkernij. De sappige
liggen zwaar op de maag.
Zelfs de droogste laten
een weeë smaak na. Toch
kan niemand erbuiten,
ik ook niet. Maar als
er dan met alle geweld
spraak gemaakt moet worden,
dan liever kleinspraak.

Gezien in een étalage
een slapende cyperse kater
vorstelijk gedrapeerd
over twee met paars papier
beklede groentekistjes
en even later op de achterkant
van een geparkeerde vrachtauto
vuilak ik wil gewasen worden!
Een welbestede dag.

Als alle bomen zijn omgehakt
opdat er nog meer ruimte zij
voor nog meer stank verspreidend
blik op wielen, hebben mussen,
meeuwen en duiven nog altijd
de televisie-antennes
om op te paren en te krakelen
of domweg te zitten kijken.
Wat ze nu trouwens ook al doen,
zo te zien volmaakt ongehinderd
door het ontbreken van gebladerte.
Triomf der techniek.

Briljant filosoferend
over het leven liet ik
de aardappels verbranden.
Een onmiskenbaar bewijs
van emancipatie.