Hollands Maandblad. Jaargang 1969-1970 (258-277)

[p. 15]

K.L. Poll

Er is geen haast bij.
Tijdens mijn af- of aanwezigheid
of die van jou, kenmerken
te over, stem met ademnood,
nagenoeg stikkend van het lachen,
al of niet naar mij kijkend,
al of niet zichtbaar, opinies
in woorden gietend die tegenvallen
of, als passerende wind,
bladergeruis van affectie scheppen,
beweegt er buiten al te veel
om te bevatten. Daarom, werkelijk,
er is vanmiddag geen haast bij.

Het grootste onheil is geschied.
Dus doe dat liever niet
nog eens.

Dit taalgebruik onderscheidt zich
van wetenschap en waarheid
door een merkbaar trillende hand
door voorkeur voor zelfbedrog
door plezier in wat voorbijgaat
door paars elitebesef
door de sprong van een voorjaarskat
door geloof in heupwiegende
herhaling van klanken, en door
de wetenschap dat waarheid
geen gebiedende wijs bezit.