Hollands Maandblad. Jaargang 10 (246-257)

[p. 28]

[De dwaas bij het Raam (The fool on the hill)]

The fool on the hill

Day after day, alone on a hill,
the man with the foolish grin is keeping perfectly still.
But nobody wants to know him,
they can see that he's just a fool
and he never gives an answer.
But the fool on the hill sees the sun going down
and the eyes in his head see the world spinning round.

Well on the way, head in a cloud,
the man of a thousand voices talking perfectly loud.
But nobody ever hears him
or the sound he appears to make
and he never seems to notice.
But the fool on the hill sees the sun going down
and the eyes in his head see the world spinning round.

And nobody seems to like him,
they can tell what he wants to do
and he never shows his feelings.
But the fool on the hill sees the sun going down
and the eyes in his head see the world spinning round.

He never listens to them.
he knows that they're the fools.
They don't like him.
The fool on the hill sees the sun going down
and the eyes in his head see the world spinning round.

John Lennon and Paul McCartney

[p. 29]

De dwaas bij het raam

Dagen en dag, alleen bij het raam,
de dwaas met zijn dwaze gedachten denkt wat hij wil.
Maar niemand wil dat weten,
ze weten wel hij is alleen een dwaas
en wat hij denkt is geen antwoord.
Maar de dwaas bij het raam hij kijkt over de stad
naar de klok van de kerk en de tijd gaat voorbij.

Het gaat voorbij, hoofd in de mist,
een man met zijn duizend gedachten die duidelijk weet
wat niemand wil weten, bij iedere
slag die hij hoort, die hij
wist dat hij verloor.
Maar de dwaas bij het raam hij kijkt over de stad
naar de klok van de kerk en de tijd gaat voorbij.

En niemand kijkt of schijnt te
willen kijken naar wat hij ziet
en niet wil laten zien.
Maar de dwaas bij het raam hij kijkt over de stad
naar de klok van de kerk en de tijd gaat voorbij.

Hij luistert naar niemand,
hij houdt niet van dwazen.
En zij niet van hem.
De dwaas bij het raam hij kijkt over de stad
naar de klok van de kerk en de tijd gaat voorbij.

Rutger Kopland