Hollands Maandblad. Jaargang 10 (246-257)

[p. 17]

J.P. Guépin

‘De bomen staan allemaal buiten’
zei verdriet en zweeg geschrokken.

Hij kreeg een kop als vuur.
‘Wat doe je nou, jonkie?’

Vastberaden

En zo eenzaam als een maagd
schuift zij het ledikant in.
Nu nog dit en dat er op er in;
het nieuw verworven speelgoed

Wekt verwondering, maar weldra
komt de gebondenheid en daarmee
komt de angst, de jaloerse
broeder van opgewondenheid.

Prager liefde

Oe (heel hoog en kort) zei ze
toen ik haar uitkleedde
en later nog een paar keer.

Praag doet me toch al zo aan de jaren dertig denken.

[p. 18]

Pop

Jane,
de girl met de superborsten,
en de kriebel in haar...

!!!!!!!

Nooit hetzelfde

Als jij naar mij kijkt
en ik kijk naar jou,
dan zie ik jou
en jij ziet mij.

Laten we samen naar het plafond kijken.

Ook als je niet de allerfijnste was
zou ik je er toch nog bij aanhouden.

MAAR:

Eerst, vroeger, zei je:
‘jij hebt de allerfijnste’.

Toen, later, toen ik ook zei:
‘Jij bent de allerfijnste’,

Zei je: ‘ja
dat zeggen ze allemaal’.

Nu is het opvallend vaak:
‘Trek hier eens en duw daar eens’.