Hollands Maandblad. Jaargang 8 (226-235)
(1966-1967)– [tijdschrift] Hollands Maandblad– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 3]
| |
[pagina 4]
| |
Je fus pendant longtemps ouvrier ébéniste,
Dans la ru' du Champ d'Mars d'la paroiss' de Toussaints,
Mon épouse exerçait la profession d'modiste
Et nous n'avions jamais manqué de rien.
Quand le dimanche s'annonçait sans nuage,
Nous exhibions nos beaux accoutrements
Et nous allions voir le décervelage
Ru' d' l'Echaudé, passer un bon moment.
Voyez, voyez la machin' tourner,
Voyez, voyez la cervell' sauter,
Voyez, voyez les Rentiers trembler:
Choeur: Hourra, cornes-au-cul, vive le Père Ubu!
| |
[pagina 5]
| |
Nos deux marmots chéris, barbouillés d'confitures,
Brandissant avec foi des poupins en papier,
Avec nous s'installaient sur le haut d'la voiture
Et nous roulions gaiement vers l'Echaudé.
On s'précipite en foule à la barrière,
On s'fich' des coups pour être au premier rang,
Moi je m'mettais toujours sur un tas d'pierres
Pour pas salir mes godillots dans l'sang.
Voyez, voyez la machin' tourner,
Voyez, voyez la cervell' sauter,
Voyez, voyez les Rentiers trembler:
Choeur: Hourra, cornes-au-cul, vive le Père Ubu!
| |
[pagina 6]
| |
[pagina 7]
| |
Bientôt ma femme et moi nous somm's tout blancs d'cervelle,
Les marmots en boulott'nt et tous nous trépignons
En voyant l'Palotin qui brandit sa lumelle,
Et les blessur's et les numéros d'plomb. -
Soudain, j'perçois dans l'coin, près d'la machine,
La gueul' d'un bonz' qui n'm'revient qu'à moitié,
Mon vieux, que j'dis, je r'connais ta bobine,
Tu m'as volé c'est pas moi qui t'plaindrai.
Voyez, voyez la machin' tourner,
Voyez, voyez la cervell' sauter,
Voyez, voyez les Rentiers trembler:
Choeur: Hourra, cornes-au-cul, vive le Père Ubu!
Soudain j'me sens tirer la manch' par mon épouse:
Espèc' d'andouill'qu'ell' m'dit, v'là l'moment d'te montrer:
Flanque-lui par la gueule un bon gros paquet d'bouse,
V'là le Palotin qu'a juste le dos tourné. -
En entendant ce raisonn'ment superbe,
J'attrap' sus l'coup mon courage à deux mains:
J'flanque au Rentier une gigantesque merdre
Qui s'aplatit sur l'nez du Palotin.
Voyez, voyez la machin' tourner,
Voyez, voyez la cervell' sauter,
Voyez, voyez les Rentiers trembler:
Choeur: Hourra, cornes-au-cul, vive le Père Ubu!
| |
[pagina 8]
| |
[pagina 9]
| |
Ontherseningslied(De vertaling van J. Slauerhoff, opgenomen in de bundel Archipel) Ik fabriceerde al jaren lang lijkkisten
- Allerheiligenparochie, Marsveldstraat -,
Mijn vrouw was een hoogst bekwame modiste:
We verdienden op leven en dood, dat ging niet kwaad.
Als 't mooi weer was op een Zondagmorgen,
Dan trokken we onze beste spullen aan,
Om te gaan zien naar het hangen en worgen
En onthersenen al op de galgenbaan.
Onze vieze wurmpjes gooiden met dadelpitten
En zwaaiden geestdriftig poppetjes van karton;
Wij gingen deftig in ons rijtuig zitten
En rolden naar de baan zoo vlug als 't kon.
Daar begon 't gedrang, we sloegen ons er doorhenen
En stonden met eksteroogen op goeden voet;
Ik klom altijd boven op een hoop steenen,
Anders kreeg ik mijn bottines vol bloed.
Weldra zijn wij met hersenbrij bespat,
Mijn gade, ikzelf en onze stumpertjes;
Die juichen: de Justitie zwaait zijn lat
Tegen de lui met de looden nummertjes. -
Daar zie 'k, haast aan de beurt, bij de machien'
Een paap die collecteerde aan kerkedeuren;
Jou ouwe schurk, jou heb ik meer gezien,
Je hebt me afgezet, dat zal niet weer gebeuren!
Zie, de machine gaat van tiereliere,
De hersenbrij kronkelt als een hoop pieren!
Zie, hoe verbleeken de rentenieren!
Hoera! Roept luidkeels uit: Leve Vader Ubu!
Mijn vrouw trekt me aan de mouw, ik snauw: verrek! -
Zij: dooie pier, nu kun je onsterflijk worden,
Gooi hem een vuilnishoop voor zijn bek! -
De Justitie draait zich om, nu is 't aan de orde.
Die uitstekende raad stijgt mij naar 't hoofd,
En ik grijp heldenmoed en nog wat met
Beide handen aan - 't was den burger beloofd,
Maar 't ploft de Justitie op zijn platte pet.
Zie de machine gaat van tiereliere,
De hersenbrij spat door de schedelkieren!
Zie, hoe verbleeken de rentenieren!
Hoera! Roept luidkeels uit: Leve Vader Ubu!
Al daadlijk word ik over 't hek gesmeten;
't Geëerd publiek, verstoord om de euvle daad,
Slingert mij, met het hoofd naar beneden,
't Groot gat in dat je levenslang niet weer verlaat.
Dat komt er van als fatsoenlijke luiden
Op Zondag wandlen al naar de galgenbaan,
Om te zien naar 't scalpeeren, kophakken, onthuiden:
Je gaat levend heen, je komt er dood vandaan.
(Jarry)
| |
[pagina 10]
| |
Aussitôt j'suis lancé par-dessus la barrière,
Par la foule en fureur je me vois bousculé
Et j'suis précipité la tête la première
Dans l'grand trou noir d'ousqu'on n'revient jamais.-
Voilà c'que c'est qu' d'aller s'prom'ner l'dimanche
Ru' d' l'Echaudé pour voir dècerveler,
Marcher l'Pinc'-Porc ou bien l'Démanch-Comanche:
On part vivant et l'on revient tudé.
Voyez, voyez la machin' tourner,
Voyez, voyez la cervell' sauter,
Voyez, voyez les Rentiers trembler:
Choeur: Hourra, cornes-au-cul, vive le Père Ubu!
FIN |
|