Hollands Maandblad. Jaargang 8 (226-235)

[p. 24]

H. Mesterom
Wandeling

De bergen in de verte komen
nauwelijks tot mijn heupen.
Een vals gebit dat aan
de wolken knabbelt,
blauwe boterhammen.

Hier en daar hamert de hitte
wat huizen als spijkers
de harde houten grond in.

Ik duw mijn schaduw
als een zwarte schaduw
zwetend voor mij uit.

Wakker geworden
3 uur s nachts kijkend
naar de groene lichtgevende
wijzers van de wekker
vraag ik mij verwonderd af
hoe die 2 grassprietjes
daar terecht zijn gekomen.

In het hertegewei boven de
deur hangt een spinneweb als
een grijs wiegje vol dode vliegjes.

De rode loper stroomt mij
tegemoet alsof er boven
tijdens mijn afwezigheid
een afschuwelijk bloedbad
heeft plaats gehad.

Gelukkig maar dat ik niet thuis was.

Alles ruikt weer naar gras
en hars alsof het nog maar
net begonnen was.

Mijn adem steekt uit mijn mond
als een klein warm handje,

dat zich aan de rand van het
laken vastklampt.