Hollands Maandblad. Jaargang 8 (226-235)

[p. 28]

Thera Westerman
Huis

Voor de vermoedelijke brandstichter Karel Wiekart

Het is slecht stappen
in een ongefestonneerd
zwart wak, het huis
waarvan in mijn herinnering
nog alle muren staan
ik bel er in het luchtledig
aan, dat is niet erg
want bellen deed ik
toch al nooit
omdat ik van te voren wist
dat ik niet thuis zou zijn
maar nu die bel er niet
meer was, deed ik het toch
en bleek ook thuis
want stapte binnen
op de platte grond
waarvan geen hond meer
weten kon, behalve ik
die per vergissing
op visite kwam, hoe
wonderbaar het vroeger was
versierd en druk behangen
en belegd met grappigheden

in de veraste kamers
bewoog de wind bladzijden
van verbrande boeken
bladzijden als vlerken
van aangereden vogels
die zieltogend op het asphalt
niet dicht meer kunnen slaan

Wanstaltig trekt
achter vermeend contact
een snaterende stoet verwijten
ten grave

vermoord heeft zich
het houden van
tot kist beperkt
waarin zeer dood en gans verwilderd
verval gebeurt